بازی Middle Earth : Shadow of war برای پلی استیشن 4 PS4
بازی Middle-earth : Shadow of War عنوان جدیدی از سری Middle-Earth است که توسط استودیوی بازیسازی Monolith Productions در سبک اکشن، ماجراجویی، نقش‌آفرینی و جهان‌باز طراحی و ساخته شده و کمپانی نام‌آشنای برادران وارنر منتشر کردند.
به پشت خطوط دشمن حمله کنید، ارتش خود را پیش ببرید و قلعه‌هایشان را تصرف کنید. Shadow Of War با گرافیکی فوق‌العاده و مکانیک‌های اضافه شده به گیم‌پلی نسخه‌ی قبلی، محصولی جذاب را به هواداران این سری ارائه می‌کند.
سیستم تغییریافته و جدید Nemesis ، تجربه‌ای کاملا جدید را برای مخاطبان فراهم کرده است. درخت مهارت‌های بازی نیز تغییرات قابل‌ملاحظه‌ای داشته و شما شاهد مهارت‌ها و قدرت‌های روحی جدیدی در آن خواهید بود. بازی Shadow of War در مقیاسی عظیم‌تر و جاه‌طلبانه‌تری نسبت به نسخه‌ی قبلی ساخته شده و توانسته نتایج بهتری را نیز به‌جای بکذارد.
داستان حماسی و مبارزه‌های افسانه‌ای این نسخه، در کنار گیم‌پلی جذاب و سیستم‌های جدید بازی، توانسته‌اند محصولی متفاوت را برای کاربران فراهم کنند.
نکته به شدت قابل توجهی که در همان ابتدای کار به چشم میخورد اینجاست که با وجود گستردهتر شدن داستان، “مونولیت” در دامی که بسیاری از سازندگان آثار اقتباسی پیشتر درش افتادند (مانند “راکستدی” در دنبالههای “تیمارستان آرکهام”) خود را گرفتار نمیسازد و با هوشمندی کامل و قابل تحسینی تمرکز خود را به جای آن که در در انتقال تک تک مفاهیم کتاب و فیلمهای منبعش قرار دهد، در خلق جهان بازی از ابداعات و نوآوریهای خود استفاده می‌کند، بدین صورت که با خلق شخصیتهای جدیدی همچون “شلوب” ملکه عنکبوتها در تمامی افراد درگیر در “میناس ایتیل” ما بیش تر آن که در “سایه جنگ” با یک روایت “تالکینی” مواجه باشیم، با روایت ساخته و پرداخته شدهای از ذهن خلاقه نویسندگان “مونولیت” در این جهان مواجهیم، که اتفاقا بسیار هم پرداخت شده و جذاب است.
خوشبختانه رویکرد “مونولیت” در ساختن جهان خود به صرف ورود قهرمانان جدید خلاصه نشده، بلکه عالمی از موقعیتهای شگرف و بدیل داستانی آن را به یک اثر کامل و چند شاخه و پیچیده مبدل ساخته، که برخلاف نسخه تقریبا تک وجهی “سایه موردور” ما را به جای درگیر کردن در یک موقعیت انسانی ساده “انتقام” به مانند آثار خود “تالکین” درگیر صدها تم و موضوع میکنند، که هر کدام خوشبختانه زمان مناسبی برای پرداخت و اعطلا در اختیار دارند، پس شاید به راحتی بتوان گفت که با وجود فاصله گرفتن از “تالکین”، “مونولیت” با “سایه جنگ” تالکینیترین اثر صنعت گیم را تا به امروز را به وجود آورده.
“نمسیس سیستم” مکانیزم فوق العادهای که در قسمت قبلی معرفی شده بود اینبار خیلی کاملتر از گذشته بازگشته و از قضا بر طبق وعدهها دست مخاطب را در بازی با آن و دخالت در ساختارهای طبقاتی موردور به شدت بازتر گذاشته، نکته اینجاست که اینبار با توجه به تنوع و گستردگی محیطها و چند بخشی شدن آنها ما برخلاف نسخه قبلی با صرفا یک نمیسیس سیستم طرف نیستیم و هر محیط و منطقه موردور ساختار طبقاتی منحصر به خود و در نتیجه نمسیس سیستم منحصر به خود را داراست.
همه این تغییرات و گسترشها روی ورق به شدت جذاب به نظر میرسند و اتفاقا سرگرم کندگی بی نهایت زیادی را همراه با خود به بازی آوردهاند اما نکتهای که باعث میشود تمام این ویژگیها به نوعی لوث شود “آسان” شدن بیش از حد بازی نسبت به نسخه پیشین است.
از طرفی میتوان گفت که شاید این آسان شدگی با توجه به 2 عنصر توالی اثر با نسخه پیشین و حفظ اکثریت نیروهای کسب شده توسط تالیون و همچنین اضافه شدن قدرتها و انیمیشنهای بازی امری اجتناب ناپذیر بوده اما چیزی که غیرقابل کتمان است افت فاحش هوش مصنوعی دشمان و نیاز به شدت کمتر به استفاده از استراتژی در مبارزات است، یعنی چیزی که به شدت نقطه قوت نسخه پیشین به حساب میآمده در این نسخه به بیانی نابود گشته، و حتی عمق فاجعه تا به آنجایی پیش میرود که از تاثیرات مرگ شما در نمسیس سیستم دیگر هیچگاه آن توالی اتفاقات عظیم مسخه پیشین را شاهد نیستیم که درش بازی به بیانی مقابل شما جان میگرفت و تجربه را بر شما سختتر میکرد، بلکه صرفا در حد محدودی میان یک الی دو اورک و چند درجه قدرتمندتر شدنشان خلاصه شده.
مکانیزمهای گیم‌پلی و ارتقاها در بازی در یک کلام مسحور کننده از آب درآمدهاند، نکته خوبی که در این نسخه و کلا موج جدید گیم شاهدش هستیم الهام‌برداری اخیرا مرسوم شده تمام بازیهای اکشن/ماجراجویی از عناصر نقش آفرینی در بن مایه خود است، “سایه جنگ” هم از این غافله جدا نمانده و مکانیزمهای متعدد بسیاری را از این ژانر در خود وام گرفته که از آنها میتوان به تنوع بخشیدن به تجهیزات و کلاسها و قائل شدن سبکها و سازههای متفاوت بهشان اشاره کرد، چیزی که در نسخه قبلی عملا وجود نداشت و حالا تصور بازی بدون وجودشان غیرممکن است، و در ضمن باید اشاره داشت که بازی بی نهایت روان و بدون اشکال تا انتها پیش میرود و این نکته که پولیش بازی با وجود این حجم از گستردگی تا این حد ریزبینانه و عالی صورت پذیرفته جای تقدیر و اعتبار بسیاری برای “مونولیت” در پی دارد.
برای ساخت این شماره “مونولیت” از آخرین نسخه انجین بازی سازی خود یعنی “لیتتک” که این بار “فایربرد” نامگذاری شده کمک گرفته و ارمغان این تصمیم، نبردهای وسیعتر با شمار بیشتر و در عین حال متنوعتر دشمنان است، بازی شاید از نظر بصری در حد و اندازههای آثاری چون “هورایزن” قرار نگیرد اما با توجه به وسعت و جزئیات شگفت انگیزش قطعا یکی از بهترین تجربیات بصری ممکن را در سال 2017 به ما ارائه میدهد، که این مهم با توجه بهینه سازی فوق العاده خوب اثر برای تمام پلتفرمها و نرخ فریم پایدار آن حتی در هنگام عظیمترین مبارزات و باس فایتها ( که از قضا در این نسخه پیشرفت عالی به سزایی داشتهاند) است.
شاید بتوان به جرئت گفت که “سایه جنگ” یکی از عظیمترین آثار تک نفره ساخته شده در سالهای اخیر است، میزان تنوع مراحل اصلی و فرعی به شدت افزایش پیدا کرده، و در کمال شعف این افزایش صرفا کمی نبوده و از نظر کیفی هم سطح بسیار قابل قبولی پیدا کرده، طوری که بعد از حدود 25 ساعت پرسه زنی در دنیای بازی به سختی میتوانم ادعا کنم که حتی 50% از جهان بازی را مورد کاوش قرار دادهام و از سوی دیگر هم مراحل فرعی و کارهای جانبی صرفا وقت پر کنی مثل جمع آوری آیتمها و حل معماهای اثر چنان با جهان و ساختار بازی تنیدگی پیدا کرده که صرف دنبالشان گشتن به یکی از مفرحترین تجربیات شما در بازی بدل میگردد.
اما با تمام این حرفها نکات اذیت کننده در بازی متاسفانه کم نیستند، فارغ از ساده شدنی که پیشتر اشاره کردم این قضیه که بسیاری از بخشهای داستانی نسبتا مهم بازی ( دو بخش کاملا اصلی و مهم) به نوعی ناتمام باقی گذاشته شده و ادامهاش به DLCها واگذار میشوند به شدت ناامید کننده است، باید در نظر داشت که همچین حرکتی در دورانی که امثال ویچر و پرسونا حتی ریزترین المانهای فرعی داستانشان را تا سر حد ممکن صیقل یافته به ما عرضه میدارند به نوعی بی احترامی به شعور مخاطب است و وجودش در اثر صرفا سیاستهای ناشر و کیفیت نهای خود مجموعه را زیر سوال میبرد، با این حال با توجه به مکانیزمهای خوب ارتقا میشود از خبط لوت باکسهای خریدنی بازی و وجودشان گذشت.
نکته آخر پسرفت بخش موسیقی بازی و کم کاری قابل ملاحظه صورت گرفته در آن است، به طوری که بسیاری اوقات خلا نوای امثال “هاوارد شور” را در پیچ و خمهای موردور به جد احساس خواهید نمود و حسرت پتانسیل از دست رفتهاش را خواهید خورد.
نکات مثبت
داستان پر پیچ و خم و جذاب
محتوی زیاد و تنوع بیشمار مراحل فرعی و اصلی
سیستم مبارزاتی عالی و روان و همچنین مکانیزمهای ارتقا کاملا مناسب.
نشان دادن وجه دیگری از سرزمین میانه.
تنوع محیطها و گرافیک چشم نواز
نکات منفی
آسان شدن بیش از حد بازی
ارجاع پایان بسیاری از داستان‌ها به DLCها
سخن پایانی
“برندن سندرسون” در جایی بعد از وضع چندین قانون برای فانتزی نویسی از اینکه نگذارید قوانین مانع از جذابیت نهایی کار شما شوند سخن گفته، “مونولیت” به در پیش گرفتن چنین رویکردی و دست بردن در جهان تالکین و سپس ارتقا فرمول موفق پیشین خود دست به خلق یکی از برترین عناوین سال 2017 زده، هر چند که ایراداتی همچون درجه سختی پایین و ارجاع برخی پایانبندیها به محتویات پولی از ارزش نهایی اثر به شدت کاسته است.
منبع : پردیس گیم
نقد و بررسی خرید بازی Middle Earth Shadow of war برای ps4
برای خرید بازی Middle Earth Shadow of war برای ps4 میتوانید سفارش بازی را در سایت گیم خرید ثبت فرمایید و در سریعترین زمان ممکن بازی خود رو دریافت نمایید
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.